طراحی فضایی است که توسط مرزهای ساختمانی ساخته شده. همچنین می‌تواند طراحی نخستین نقشه برای استفاده، طراحی تجدی برای تغییر دادن طرح، یا تجدید نظر کردن در مورد طرح و استفاده‌های مطابق نیاز نیز باشد.[2] اخیراً معماری داخلی جزئی ازمعماری پایدار نیز محسوب می‌شود که در واقع بخشی از آن نیز به نگهداری منابع و بازیافت برای طراحی کاربردی، می‌پردازد. به‌طور کلی این موضوع به طراحی محیط و فرم بر می‌گردد و معماری داخلی در واقع فرایندی است که در آن قسمت داخلی ساختمان‌ها با توجه به همهٔ جنبه‌های انسانی و استفاده از فضاها، طراحی می‌شود و در واقع طراحی داخلی ساختمان با توجه به قید شرط‌های معماری است.[3] معماری داخلی تا حدودی به موارد زیر بر می‌گردد:
هنر و علم طراحی بناکردن قسمت داخلی ساختمان به عنوان یک معماری مدرک و مرتبط با کیفیت‌های فیزیکی
در حالی که معماران سعی در ساخت طراحی کل ساختمان دارند که مرتبط با مسائل سازه‌ای و نقشه است معماران داخلی هدف استفاده و قابل سکونت کردن مکان را طبق معیارهای انسانی دارند.
معماری داخلی، توصیف درونی ساختمان و مرتبط با کیفیت‌های فیزیکی است.
یک سبک یا روش طراحی است که به ساخت درون ساختمان می‌پردازد.
